In het overzicht van het jaar 2021 meld ik traditiegetrouw eerst mijn situatie aan het begin van het jaar. Het grootste verschil met het begin van 2020 is wel dat vanaf maart 2020 corona wereldwijd is uitgebroken en daardoor mijn activiteiten, vooral als het gaat om ontmoetingen met andere mensen, drastisch werden beperkt. Vergaderingen van de clubs waarvan ik lid of bestuurslid was en ben, gingen per video en niet meer in persoon door. Niet meer uit eten, geen bezoek meer van en aan familie en vrienden. Geen huisje meer op de hei. Pas op 14 mei 2021 was ik voor de tweede keer gevaccineerd en kon er weer wat meer, op 9 november gevolgd door de booster. Er is in het jaar 2020 niemand in mijn naaste omgeving overleden, of ernstig ziek geworden. Ik ben nog altijd voorzitter van de bewonersclub van mijn woonwijkje en ben lid van het bestuur van het Huurdersplatform De Woonplaats in de Achterhoek en Enschede. Ik ben ook nog lid van de ‘klankbordgroep’ van mijn gepensioneerdenvereniging, lid van de Hollandse Vereniging voor Genealogie, “Ons Voorgeslacht” en van de Moerdregste Historische Vereniging. Abonnee ben ik van het tijdschrift Archeologie en internetabonnee van de New York Times en The Guardian. Ik heb ook nog steeds de twee b.v. ’s Invictus b.v. en Qatraze b.v., die allebei nog actief zijn, al is het op een laag pitje. Ik ben lid van MyHeritage, zowel voor het medische deel, als voor het genealogische deel en van 23andme voor het DNA-deel. De aanvraag voor een driewielfiets, die loopt vanaf eind maart 2019, loopt ook nog steeds. Het bezoek aan mijn diverse websites liep het afgelopen jaar weer op van 5305 naar 7005 bezoekers.
Vrijdag 1 januari 2021.
De jaarwisseling doorgebracht in gezelschap van een schaal zelfgebakken oliebollen. Na middernacht bleef het eerst een tijdje helemaal stil buiten, totdat, waarschijnlijk een eenling, het toch nog begon te knallen. Er heerste een vuurwerkverbod als gevolg van corona Covid-19. Dat was binnen een half uur weer voorbij en werd het vervolgens weer helemaal stil.
Verder heb ik vandaag 8 porties boerenkool met worst en spek gemaakt en in de vriezer gestopt.
Dinsdag 5 januari 2021.
Vandaag maakte de overheid de komende vaccinatiestrategie bekend. Het betekende voor mij dat ik mijn vaccinatie zou krijgen tussen half maart en 1 september. Fijn dat je zo weet waar je aan toe bent.
Woensdag 6 januari 2021.
De bestorming van het Amerikaanse congres door tuig dat Trump steunt.
Vrijdag 8 januari 2021.
Gisteren is door mijn advocaat mijn beroepsschrift naar de rechtbank gestuurd, gericht tegen de beslissing van de gemeente Groningen over mijn nieuwe fiets. Tegelijk ging bij mij een klacht uit naar het Medisch Tuchtcollege over het standpunt van de door de gemeente geraadpleegde arts. Een tweede klacht over een tweede arts moet z.s.m. volgen. De WMO schrijft voor dat zorgvuldig onderzoek moet worden gedaan naar wat een individu op persoonlijke kracht wel of niet nog kan verrichten, maar beide artsen weigerden dat te onderzoeken of te laten onderzoeken. Het begrip persoonlijke kracht staat zo in de wet. En zelfs artsen moeten volgens mij de wet volgen. Bovendien heb ik aan de kaak gesteld dat een arts zich niet met zijn officiële naam presenteerde, zodat in het BIG-register niet was na te gaan of hij eigenlijk wel bevoegd was. Tenslotte de stelling bestreden dat er 65 jaar !! na de ingreep (in 1954, hetgeen ik bewijzen kon) bij mij er nog revalidatie moest plaatsvinden. Nu maar wachten op het vervolg. Ik vermeld het hier pas, omdat ik later wil kunnen nagaan wanneer dat feest begonnen is.
Zondag 10 januari 2021.
Vanmorgen vastgesteld dat ik 102,7 kilo woog en een BMI had van 28,7. Mijn gewicht was medio augustus 2020 nog 116,6 kilo. Maar we gaan deze keer nog verder naar beneden is het vaste voornemen.
Donderdag 14 januari 2021.
Vandaag in het UCMG, dat bijna geheel uitgestorven leek, nieuwe sloffen besteld: van het type Chelseaboots met schaapvoering van binnen. Schoenmaker Harm verwachtte een levertijd van vijf weken, terwijl ik meldde dat ik eerder op vijf maanden rekende. Tot vandaag, 21 juni 2021 zijn ze nog niet geleverd.
Zaterdag 16 en zondag 17 januari was er dan het EK langebaanschaatsen, met veel Nederlandse winnaars, maar ook met nieuw Noors en Duits talent.
Hierna kwam er een winterse en witte periode, waardoor ik ook minimaal de deur uit kwam.
Op 31 januari diende ik mijn laatste kwartaalopgave, BTW-aangifte, voor het vierde kwartaal van 2020 voor Qatraze b.v. bij de Belastingdienst in. Qatraze b.v. is nu voor drie jaar, dus tot en met 31 december 2023 vrijgesteld van BTW-heffing en -betaling. Invictus b.v. was dat al, maar dan tot en met 31 december 2022.
Maandag 2 februari bestelde ik weer een aantal boeken over WO II. Daarna trad prompt een winterperiode in, met vrij veel sneeuw en ijs. Woensdag 8 februari kocht ik strooisel voor de voorkant van mijn huis bij het benzinestation Total. Maar verder bleef ik wel thuis,. Ik had het zien aankomen en had voor weken ingeslagen.
Woensdag 10 februari een telefoongesprek met mijn advocaat over mijn rechtszaak tegen de gemeente.
Kort hierna benig begonnen met een zoektocht naar de identiteit van de vader van een dame die me via via was voorgesteld. Via DNA en genealogie.
Maandag 15 februari meld ik dat de winterperiode alweer voorbij is en de straten dus weer beloopbaar zijn. Rond de 21 februari bereikte mij een bericht van een behandelaar van een van de slachtoffers van Peter Jacobs. Of ik bereid was om haar te woord te staan. Uiteraard. Dat telefoongesprek vond korte tijd later plaats. Opmerkelijk was dat we meerdere zaken over en weer herkenden. Bijvoorbeeld dat Paul zijn eigen hond niet de baas kon. Deze dame was door die hond in haar neus gebeten.
26 februari 2021.
Vanaf mijn pensioen, eind 2011, heb ik geleidelijk mijn hele huisraad vernieuwd. Het is een heel ander huis geworden. Het is zelfs nog niet helemaal af, want de wandbekleding moet nog af. De leverancier levert maar niet. Na tien jaar zijn de eerste aangeschafte spullen mogelijk alweer aan vervanging toe. Eigenlijk is dus niets meer ouder dan tien jaar in mijn huis. Met twee uitzonderingen. De eerste uitzondering is mijn combioven, die moet van eind 1991 of begin 1992 zijn. Dus die gaat binnenkort 30 worden. Het apparaat kan braden, grillen en magnetronnen, apart of tegelijk. Het is een heerlijk ding en hij kan nog alles maken dat ik erin stop. Hij ziet er alleen niet uit. Dus alleen om deze reden ga ik hem toch maar eens vervangen. Dus ik kijk al stiekem naar nieuwe exemplaren.
Het andere meubelstuk is mijn bureau met bureaustoel. Antiek is voor dit ding een te vriendelijk woord. Zeg maar rustig archeologisch. Ik heb hem al vanaf ongeveer 1967, toen ik op mezelf ging wonen. Ik was nog voortrekker van de Van Laergroep en assistent-leider bij deze groep en op zekere dag vernamen wij dat er een andere padvindersgroep had opgehouden te bestaan (ik heb geen idee meer van de naam van die groep) en dat ze bij hun ’testament’ hadden bepaald dat hun hele inventaris aan de Van Laergroep werd nagelaten. Dus we zijn met een ploegje naar hun vertrekken getogen, het was ergens boven een lagere school in de binnenstad van Den Haag, om te kijken wat we met die spullen zouden doen. Kampeermateriaal, touw (lijnen), pionierhout, keukenmateriaal en spelmateriaal waren natuurlijk welkom. Maar er was ook een verzameling van een paar honderd boeken, vooral romans, die natuurlijk niet naar ons groepshuis meegingen, en we vroegen elkaar wie daar belangstelling voor had. Welnu, ik was de enige van dat gezelschap met belangstelling. Ik heb ze dus nog steeds. Ook stond er een bureau met bureaustoel, die op dat moment al stokoud waren. Niet alleen van vóór WO II, maar misschien zelfs al van vóór WO I. En dat wilde ook niemand hebben, maar ik ging zelfstandig wonen en wilde het wel hebben. Ik heb dat nu dus ook nog steeds. De laatste weken begint die bureaustoel vervaarlijk te kraken. Misschien ga ik toch maar eens een nieuw setje aanschaffen.
Maandag 1 maart 2021.
Ben weer eens op bezoek bij mijn zoon en schoondochter geweest. Ze hebben hun huis al sinds eind vorig jaar maar ze verwachten er pas tegen de zomer te kunnen gaan wonen. Zoveel moest er aan gesleuteld worden.
Woensdag 3 maart 2021.
Voor het eerst in vele jaren woog ik weer eens minder dan 100 kilo en wel 99,8 met een BMI van 27,9. Medio augustus 2020 was dat nog 116,6 kilo en had ik een BMI van 31,0. Toen was ik dus officieel obees, want daarvoor ligt de grens op 30,0.
Donderdag 4 maart 2021 kreeg ik voor het eerst het inzicht dat ik met de werkzaamheden voor het vinden van de vader van een dame, best eens commercieel kan gaan. Daar moeten er nog veel meer van zijn. Ontdekt dat een extern internationaal bureau daar € 10.000 voor vraagt. Dat idee ga ik dus eens verder uitwerken.
Vrijdag 5 maart kreeg ik dus de bestelde pantoffels, maar ze waren niet gevoerd, hetgeen wel was afgesproken, en bovendien zwart, terwijl ik lichtbruine had besteld.
Zaterdag 6 maart is door mijn hulp mijn berging provisorisch schoongemaakt. Dat is niet gebeurd sinds ik hier woon in 2005. Dat was nodig vanwege het aanbrengen van verlichting en stroom, voor de nieuwe vriezer die ik wil kopen. In de middag naar de wielerwegwedstijd Strade Bianchi gekeken, met alle tegenwoordige toppers. De illustere Mathieu van der Poel won.
Maandag 8 maart 2021, een lijfelijke vergadering met het platformbestuur in Enschede.
Woensdag 10 maart 2021, twee videovergaderingen met Enschede.
Vrijdag 12 maart 2021 werd mijn nieuwe vriezer bezorgd. Hij bleek het niet te doen, zoals ik al zo vaak met een nieuw elektrisch apparaat heb meegemaakt. Zie hiervoor de ‘overpeinzingen ‘ deel 2. tot twee keer toe kwam er een monteur langs en ook na het tweede bezoek deed hij het nog steeds niet.
Zaterdag 13 maart was een uitgesproken pechdag. Eerst mislukte alles met de vriezer en noch de leverancier, noch de importeur belde terug, terwijl dat beiden wel hadden beloofd. Ik deed twee spelletjes Wordfeud met de buuf, die ik allebei met straatlengte verschil verloor. En vervolgens mislukte alles dat ik verder nog probeerde. Ben dus niet meer het huis uit geweest en heb verder de dag in complete rust doorgebracht.
Op donderdag 18 maart begon dan de volgende soap: de schoenensoap, terwijl de vriezersoap nog niet was beëindigd. Mijn nieuwe zwarte schoenen werden afgeleverd, en mijn sloffen heb ik weer ingeleverd, omdat geen voering was aangebracht. Direct na de ingang van het UMCG heb ik de zwarte schoenen weer ingewisseld voor de oude en zo kwam ik weer thuis. Thuis vastgesteld dat de schoenen qua bouwstijl waren verwisseld. De rechterschoen was gebouwd zoals de linker moest zijn en andersom. Nieuwe afspraak voor 1 april, dan zou ik laten zien wat er nu fout gegaan was met de zwarte sloffen, en kreeg ik de dan gevoerde gevoerde sloffen weer terug.
Vrijdag 26 maart 2021 kreeg ijk mijn nieuwe vriezer. Die het de volgende morgen ook inderdaad goed bleek te doen en in gebruik kon worden genomen. Dinsdag 30 maart kreeg ik dan een megabestelling in huis van de meukvrije slager en kon ik de vriezer goed in gebruik nemen.
Zaterdag 27 maart lag de brief van het RIVM in mijn brievenbus dat ik een afspraak kon maken voor mijn beide vaccinaties tegen corona. Dat heb ik dus dezelfde dag nog gedaan en het werden 9 april en 14 mei. Dus op 28 mei zou ik dan volledig beschermd moeten zijn.
Eind maart heb ik nog twee lange wandelingen gemaakt. De ene met 13,3 kilometer richting Assen en de andere met 16,6 kilometer richting Groningen.
Op 1 april 2021 was er dan de tweede afleverpoging van mijn nieuwe sloffen, maar nu bleek dat verzuimd was twee lipjes aan te brengen, om het aan- en uittrekken te vergemakkelijken, dus zouden ze later worden opgestuurd. De sloffen hadden uitsluitend een konijnenbonten voering op de bodem. Ook kon ik laten zien wat er nu fout was gegaan bij het maken van de nieuwe zwarte schoenen en heb ze weer ingeleverd. Dat zou twee weken moeten kosten om ze volgens de afspraken te maken. Op 2 april heb ik de schoenmaker laten weten dat ik geheel afzag van de geleverde sloffen, omdat ik het bont opzij en bovenop mijn voet wilde hebben, zoals was afgesproken en zoals ook het vorige paar was geleverd. Ik realiseerde me dat dat weer vijf nieuwe weken wachttijd zal gaan kosten.
Vrijdag 9 april 2021 kreeg ik dan mijn eerste prik tegen Corona, in het Martiniplaza. Ik ben weer wat vrijer in de omgang, al zal ik nog altijd erg voorzichtig blijven in de buurt van andere mensen. Ik heb er helemaal niets van gemerkt. Zaterdag 10 en zondag 11 april maakte ik wandelingen van respectievelijk 15,1 en 16,0 kilometer. Dat kan ik dus nog steeds en het had zelfs nog wel iets meer mogen zijn.
Donderdag 15 april ging ik dan weer eens voor het eerst sinds september vorig jaar naar de kapper, Angela van Stijlvol Haren.
Vrijdag 16 april een bezorgdinertje bij een kind, terwijl ook nog de avondklok gold en ik dus tijdig weg moest zijn. Zondag 18 was er de Amstel Gold Race en maandag 19 april kreeg ik het eerste ontwerp voor mijn nieuwe website. Dinsdag 20 april, broer Jan vierde zijn verjaardag: slechts 80 lentes jong.
Vrijdag 23 april meldt Nederland 9.731 besmettingen, niet eens zoveel meer dan nu (2.11.21). En er heerste een avondklok.
Zaterdag 24 april 2021 ontving ik het grootste schilderij van Jan Steen, ‘in weelde siet toe’, dat sindsdien in mijn woonkamer hangt.
Donderdag 29 april woog ik 96,3 kilo.
Zondag 9 mei meld ik dat nu eindelijk de eerste bewoner een aanvangstoets bij de Huurcommissie heeft aangevraagd.
Maandag 10 mei heb ik besloten om mijn verzameling boeken van divisieverslagen van Duitse divisies uit WO II systematisch af te maken. Ik verzamel die, omdat bekend is dat elke oorlog achteraf wordt verteld vanuit het gezichtspunt van de overwinnaar(s). Het gezichtspunt van de verliezer wordt vergeten, als het al bekend is geraakt. Sinds ik met lezen daarvan ben begonnen heb ik al heel wat nieuwe inzichten gekregen. Zoals met wat er gebeurde op D-day (6 juni 1944) en met Market Garden (september 1944, de brug bij Arnhem) en heb ik de antwoorden waar ik al jaren naar op zoek ben geweest. Nu zouden de Duitsers in WO II 550 divisies hebben opgesteld, waarvan ik nu van een stuk of veertig de verslagen heb, dus met elke maand een deel ben ik nog zo’n veertig jaar bezig. Er is altijd genoeg te doen.
Woensdag 12 mei hadden we weer voor het eerst in tijden een fysieke vergadering van het platformbestuur in Enschede.
Zaterdag 15 mei 2021 kreeg ik mijn tweede vaccinatieprik. Vanaf eind mei zou ik dan min of meer onaantastbaar zijn.
Dinsdag 18 mei bleek ik 96,1 kilo te wegen en vanaf hier heb ik het maandenlang niet meer bijgehouden.
Woensdag 19 mei heb ik bij 23andme ook mijn bloedverwanten opgevraagd. Dat kostte helemaal niets, maar er zat helaas geen echt dichtbije bloedverwant bij.
Dinsdag 25 mei bezocht ik weer eens de kapper: Angela, van Stijlvol Haren.
Donderdag 27 mei weer eindelijk het schilderijtje van Jan Steen ‘De vermoeide reiziger’ afgeleverd, dat sindsdien in mijn gang hangt.
Zaterdag 29 mei had ik het video-overleg met de ingehuurde jurist over mijn nieuwe website www.deidentiteitsvinders.nl
Maandag 31 mei werd mijn gang helemaal gewit. De schilder plakte niets af en ook de vloer werd niet bedekt, dus dit was echt een kunstenaar.
Donderdag 3 juni haalde ik weer eens voor het eerst in tientallen jaren de krant: de Telegraaf. Mijn vraag aan een schoonmaakspecialiste, hoe je toiletborstels schoonhoudt en wanneer te vervangen werd in de krant behandeld, met mijn naam erbij. Lezer Koos.
Vrijdag 4 juni vermeld ik voor het eerst dat ik al enige tijd uitsluitend Allinsonbrood nuttig. Omdat dit brood uitsluitend bestaat uit volkorenmeel, gist en water en verder geen andere hulpstoffen of chemicaliën bevat.
Maandag 7 juni bericht ik dat de eerste trein uit China in Nederland zal aankomen en wel in Tilburg. Er rijden sinds enkele jaren al honderden treinen uit China naar Europa, maar Nederland was nog niet eerder de bestemming. En dan is Tilburg natuurlijk een voor de hand liggende keus.
Ook op deze dag ben ik begonnen met het schrijven van de teksten voor mijn nieuwe website www.deidentiteitsvinders.nl
Dinsdag 8 juni kwam achterneef Piet op bezoek.
Woensdag 23 juni , dagje Enschede, De Woonplaats.
Vrijdag 25 juni voor het eerst in vele jaren kreeg ik weer eens aanslag Vennootschapsbelasting voor mijn beide b.v.’s. De laatste x jaren was ik steeds bezig met compenseren van in het verleden opgekomen verliezen, maar voor het jaar 2019 kon dat nog wel voor een deel, maar niet meer helemaal. De eerste aanslag was dus slechts € 136,00 maar vanaf nu worden de aanslagen dus waarschijnlijk wel groter.
Zaterdag 26 juni begon dan weer eens de Tour de France.
Op donderdag 1 juni was er te Zwolle de zitting van de onderzoekscommissie terzake van mijn procedures tegen beide artsen die geadviseerd hebben over de elektrische ondersteuning voor mijn komende WMO-fiets.
Dinsdag 6 juli 2021 De aanslag op Peter R. de Vries, misdaadverslaggever, met verrassend snelle arrestaties van drie personen. Wat een diepe droefheid. De Vries deed zonder twijfel veel heel goed werk en stond aan de goede kant van de lijn. Toch was en ben ik geen echte fan van hem. Ik kan niet goed uitleggen waarom niet. Toch een poging. Dwars is prima, dat brengt zaken vaak verder, maar eigenwijs is weer niet goed. En hij was en is me wellicht iets te eigenwijs. Zoals hij beveiliging altijd weigerde. ‘Wie in dit werk bang is moet maar bij de Libelle gaan werken.’ was zijn slogan. Wilders, van wie ik ook al geen fan ben, staat ook steeds op de voorgrond met forse uitspraken, maar laat zich wel beveiligen. Dat lijkt me toch slimmer. Ik zou geen seconde aarzelen, als ik midden in het brandpunt zou komen te staan, en beveiliging (laten) regelen.
Komende nacht van maandag op dinsdag, 12 op 13 juli worden om 01.00 uur en 02.00 uur op Investigation Discovery (ID) de delen drie en vier van een documentaire over de Golden State Killer uitgezonden. Dat was in 2018 de eerste documentaire waarvan ik weet, waarbij een moordzaak met behulp van genetische genealogie is opgelost. Hiervoor moesten meerdere stambomen worden gebouwd, waarvan de grootste meer dan 1000 personen omvatte, waartussen zich de moordenaar bevond. Dat is precies wat ik straks wil gaan doen als mijn nieuwe website de lucht in gaat. Die aanpak werkt namelijk ook als je een stoffelijk overschot hebt, dat niet kan worden geïdentificeerd, of als een persoon niet weet wie zijn of haar biologische vader of moeder is. In de V.S. wordt deze methode sinds 2016 al tientallen keren met succes toegepast, maar in Europa en ook in Nederland nog nooit. De eerste twee delen van die documentaire over de Golden State Killer werden in de vorige nacht van maandag op dinsdag uitgezonden. Die neem ik dan uiteraard op, want rond die tijd slaap ik meestal. De eerste twee delen gingen wel over de vele wandaden van deze boef, een zekere DeAngelo, maar slechts in een bijzin kwam alvast terecht dat later deze persoon kon worden geïdentificeerd met toepassing van ‘een nieuwe DNA-techniek’. Uit hoeveel delen deze serie zal gaan bestaan weet ik niet zeker, maar ik meen dat het er zes zouden zijn. Opnemen en kijken dus!
Dinsdag 13 juli weer eens een kappersbezoek, maandag 19 juli het logo en de naam van ‘deidentiteitsvinders’ bij de KvK gedeponeerd.
Donderdag 22 juli 2021 was er de zitting in de rechtszaak tegen de gemeente, in verband met met mijn aanvraag voor een driewieler met elektrische ondersteuning. Voor het eerst zolang ik een smartphone heb, ging ik naar buiten zonder mijn telefoon (in de haast per ongeluk vergeten) zodat ik moest gissen naar de juiste route van en naar het gebouw en naar de vertrektijden van de diverse bussen. Ik heb het allemaal overleefd, maar dat was meer geluk dan wijsheid, gegeven mijn notoire gebrek aan gevoel voor richting.
Maandag 26 juli kreeg ik al bericht dat de rechtbank had besloten een deskundige in mijn zaak aan te wijzen. Daarmee feitelijk de aanwezige doktersadviezen van de gemeente terzijde leggend. De eerste overwinning in deze zaak is dus al een feit.
Woensdag 28 juli ging ik weer eens bij onze Chinees eten.
Vrijdag 30 juli 2021 om 11.15 uur ging de nieuwe website www.deidentiteitsvinders.nl live.
Zaterdag 31 juli 2021 stelde ik al vast dat op de eerste gedeeltelijke dag, waarmee de website gedeeltelijk live stond, gisteren dus, er al 288 bezoekers waren geweest.
Op 4 augustus werd een oormalheur vastgesteld, niet duidelijk wat precies, maar ik moest wel een week of zo druppelen. Na ongeveer een week werden mijn ogen uitgespoten en moest ik nog enkele dagen doordrupppelen. Op donderdag 5 augustus gaven zowel mijn keukenweegschaal als mijn wasmachine de geest en heb meteen maar een nieuwe gekocht resp. besteld. Vanaf ongeveer maandag 9 augustus was de straatverlichting uitgevallen en dat heeft wel enkele weken geduurd. Dinsdag 10 augustus werd dan mijn nieuwe wasmachine bezorgd en geïnstalleerd. Een LG, een stille machine, die de was weegt, voordat hij begint.
Zaterdag 7 augustus viel het proces-verbaal van de zitting van 1 juli voor het tuchtcollege in de bus, maar ik mocht er geen commentaar op geven. Maandag 9 augustus noteer ik weer eens dat de startverlichting in mijn wijkje het nog niet / niet meer doet.
Dinsdag 10 augustus ontvang ik mijn nieuwe wasmachine en werd de oude meteen afgevoerd.
Donderdag 12 augustus 2021: bezoek aan de huisarts om oren gelaten uitspuiten.
Vrijdag 13 augustus 2021, etentje met zoon en schoondochter.
Zaterdag 14 augustus leverde ik een lijstje met veertien gele planten bij ons plaatselijke tuincentrum.
Zondag 15 augustus viel Afghanistan in redelijk grote paniek. Het goed getrainde en van veel moderne spullen voorziene Afghaanse leger van 300.000 man stopte al binnen een dag tegen de extreem-islamitische Taliban met 75.000 strijders.
Woensdag 18 augustus 2021 ging mijn brief aan VW te Wolfsburg uit, met vraag over het verblijf aldaar van mijn vader.
Maandag 23 augustus werd in mijn straatje begonnen met de vervanging van de grijs gietijzeren gasleidingen in gasleidingen van kunststof.
Dinsdag 24 augustus bereidde ik mijn eerste Foe Yong Hai en hoewel het niet verkeerd ging krijg ik toch niet de smaak van de Chinees helemaal goed.
Zaterdag 28 augustus ging ik weer eens uit eten met vriend Hans Esveld, en na afloop bezocht ik ook weer eens broer Arie te Leiden.
Maandag 30 augustus en woensdag 1 september had ik selectiegesprekken voor nieuwe commissarissen voor De Woonplaats in Enschede. Dinsdag 31 augustus ging ik met een buuf biefstuk eten bij Loetje in Paterswolde. Het was nog precies zo als ik het mij van meer dan twintig jaar geleden herinnerde.
Zaterdag 4 september was er het jaarlijkse uitje van het bestuur van het Huurdersplatform, dit keer met bestemming Harderwijk. Het eten bij restaurant De Admiraal viel er tegen.
Maandag 6 september hadden we weer eens een bijenkomst van het bestuur van de Bewonerscommissie, waarbij onder andere de gevolgen werden besproken van de vaststelling door de Huurcommissie, dat onze woningen onder de huurgrens zouden vallen. Dinsdag 7 september had ik de keuring voor min rijbewijs: alles was dik voor elkaar: bloeddruk 130/70, urine was helemaal schoon (geen suiker dus) en met elk oog zag ik alles wat ik moest kunnen zien. Woensdag 8 september was er weer eens een bestuursvergadering te Dinxperlo. Op zaterdag 10 september deed een adspirant bestuurslid van de Bewonerscommissie een rondgang langs de huizen om gegevens te verzamelen.
Maandag 13 september was ik weer eens in Enschede, en aansluitend daarop ging ik ook weer eens nar Duitsland voor boodschappen. Woensdag 15 september zag ik bij de echte groenteboer weer de eerste boerenkool, en die heb ik uiteraard meteen genomen. Op dezelfde dag heeft Oosterwijkse visboer scholletjes, die ik ook al heel nog niet had gehad.
Donderdag 16 september maakte ik weer eens een lange wandeling rondom het Paterswoldse meer. Bij elkaar 12,7 kilometer. Onderweg kwam ik ook langs de flat aan de P.J. Noël Bakerstraat waar ik heb gewoond vanaf 14 december 1991 tot 1 januari 1993. Merkwaardig genoeg herkende ik deze flat totaal niet. Een stuk verderop keek ik na waar toch die flat was gebleven, en merkte ik dat ik er straal voorbij was gelopen. En zelfs na teruglopen herkende ik deze woning nog altijd niet. Wat zit het geheugen toch eigenaardig in elkaar. Van sommige dagen weet ik nog tot in de kleinste details waar ik was, met wie, waarom en wat er gebeurde en van deze woning waar ik ruim een jaar lang in heb gewoond herkende ik helemaal niets.
Woensdag 29 september was ik weer eens weg voor een dagje Enschede.
Zaterdag 2 en zondag 3 oktober Parijs – Robaais, maar dit keer voor het eerst ook voor vrouwen. Het gaf veel spektakel.
Dinsdag 5 oktober was er weer eens een bezoekje voor boodschappen in Weener. Vrijdag 8 oktober werd van ons wijkje, althans in mijn omgeving weer eens grondig het groen onder handen genomen. Opnieuw ook het groen van de gemeente, want de beheerder weet blijkbaar nog altijd niet welk groen nu gemeentelijk groen is en welk groen van de huizeneigenaar, zodat sommigen nu twee keer betalen voor hetzelfde onderhoud. Zaterdag 9 oktober viel mijn gangspiegel met donderend geraas van de muur op de grond. Bij inspectie bleek dat het glas nog geheel intact was. Dat had ongetwijfeld te maken met de vaste vloerbedekking waar hij op viel.
Woensdag 13 oktober deed ik de rijtest voor het CBR. Glansrijk geslaagd. Het bleek dat de norm voor het mogen berijden van een personenauto 500 Newton was en voor het berijden van een busje 700 Newton. Ik haalde met de test 760 Newton, dus ik was ruimschoots geslaagd.
Donderdag 14 oktober bezoek aan Enschede voor de RvC en vrijdag 15 oktober was er een vergadering van de zogenoemde klankbordgroep van ons pensioenfonds te Amsterdam. Na afloop gedineerd bij een restaurant in Weesp.
Vrijdag 15 oktober ging het om een vergadering van de zogenaamde ‘klankbordgroep’ van mijn gepensioneerdenvereniging. Het bestuur van deze vereniging moet steeds over van alles en nog wat in pensioenzaken een standpunt innemen, en heeft dan behoefte aan de vraag hoe de diverse kwesties bij de achterban leven. We kregen een uitleg over het nieuwe pensioenstelsel, dat vanaf 2027 moet ingaan. We hadden als spreker een persoon die ik ook in mijn actieve tijd wel gekend heb als uiterst deskundig. Hij is ook lid van het pensioenbestuur. Zelfs hij zei bij herhaling dat het een enorm ingewikkeld plan is.
Hij citeerde een mij andere bekende ex-manager van KPN, die ik ook goed gekend heb. Deze ex-manager scheelde met mij precies een dag in leeftijd en ik was de jongste van ons. Dus zei ik eens – grappend – dat hij een ouder en dus wijzer persoon dan ik was. Hij was het daar mee eens. Het citaat was dat je bij sommige onderwerpen, zoals nu dus het nieuwe pensioenstelsel, ‘voortschrijdende openbaring’ of was het nu ‘voortschrijdende doorgronding” ?, nodig hebt. Pas bij de achtste of negende keer dat je met het onderwerp geconfronteerd wordt, begin je te begrijpen hoe het allemaal echt in elkaar zit. Welnu voor mij was het de eerste keer, dus ik begreep er nog bijna niks van.
Hoewel het nieuwe stelsel een geesteskind is van o.a. D66-er Koolmees, thans kabinetsinformateur, was ik er alleen maar beducht op dat het niet moet gebeuren dat iedere persoon straks een eigen pensioenpotje krijgt. Dat is een D66-idee, en ik vind het onzalig. Ik heb voor mijn ogen zien gebeuren lang geleden, dat vrouwen nog hun pensioen konden afkopen, zodra ze trouwden. Ik heb me de blaren op mijn tong gepraat tegen veel van die vrouwen, om het pensioen te laten staan voor later. Maar ze kozen allemaal, zonder uitzondering, voor het geld ineens en ook meteen. Eenmaal over de 65 was en is dit de categorie mensen die alleen maar AOW krijgt en geen of heel weinig pensioen. En daar konden/kunnen ze dan niet van rondkomen. Eigen schuld, dikke bult, dacht en denk ik dan. Als mensen weten dat er nog een bedrag voor ze staat, voor na hun 65e, en ze hebben hoge ziektekosten, schulden of andere financiële ellende of wensen, dan hoor ik nu al de roep om het toch mogelijk te maken om, bij hoge uitzondering uiteraard, dit liggende geld te kunnen aanbreken. En die uitzonderingen zullen dan er ook komen en worden zelfs bij wet geregeld, voorspel ik alvast. Maar tijdens de presentatie werd mij allengs duidelijk dat zo’n regeling er met de huidige plannen niet zal komen. Er komt wel een soort heel waterig aftreksel voor in de plaats, voor groepen mensen, maar er komen geen individuele spaarpotjes. Nog niet in elk geval.
Zaterdag 23 oktober kocht ik mijn nieuwe messenblok, dat makkelijk schoon te houden is. Vrijdag 28 oktober raakte mijn cv-ketel van de leg en moest er een monteur aan te pas komen. Na enkele dagen opnieuw, kort erna gevolgd door de jaarlijkse cv-beurt. Ook ging ik deze dag over op bretels in plaats van een broekriem. De broekriem moest steeds zo strak dat er velletjes klem kwamen te zitten, met wondjes tot gevolg.
Woensdag 3 november was er weer een dagje Enschede, met na afloop en bezoek aan Piet en Riet te Leusden.Woensdag 4 november weer een dagje Enschede, deze keer voor selectiegesprekken. Vrijdag 5 november was ik bij mijn nieuwe schoenmaker voor leveringsafspraken: uiterlijk 24 december! Vanaf zaterdag 6 november moesten er in winkels weer mondkapjes worden gedragen, en op maandag 8 november kocht een nieuwe – grote – koekenpan. Woensdag 10 november 2021 was er weer een dagje Dinxperlo.
Vrijdag 12 november 2021. Het bestrijden van de pandemie. En inderdaad hadden we gisteren een nieuw besmettingenrecord, en meteen maar fors veel meer: 16.346, waar het vorige record stond op 12.946 (op 20 december 2020). En voor het eerst ook stelde een landelijk verantwoordelijke, Ernst Kuipers (voorzitter van het Landelijk Netwerk Accute Zorg) dat de suggestie is gewekt van een groepsimmuniteit. Zijn commentaar: vergeet het. Al eerder sprak hij, samen met Diederik Gommers (voorzitter Nederlandse Vereniging voor Intensive Care) uit, dat sturen op besmettingen in plaats van op de ziekenhuisbezetting heel wat leed had kunnen voorkomen. Ze bekenden dat er in het OMT nooit serieus over het sturen op besmettingen is gesproken. Eindelijk komt de waarheid aan het licht. Ik roep beide zaken al vanaf bijna de start van de pandemie. Er is niet alleen de suggestie gewekt van groepsimmuniteit, Van Dissel (RIVM) en in zijn navolging Rutte, spraken eerst ervan dat dat het doel moest zijn en zwakten dat later af met de mededeling dat groepsimmuniteit niet het doel was, maar het gevolg van de maatregelen. Ik vond het allebei lariekoek. Het heeft zonder twijfel tot gevolg gehad dat veel mensen geen vaccinatie wilden, omdat ze erop vertrouwden te kunnen wachten totdat de aangekondigde groepsimmuniteit was opgetreden. Zolang er nog twee ongevaccineerden rondlopen kunnen die volgens mij nog besmet worden door al dan niet gevaccineerden. Als ik op de stoel van Rutte had gezeten, dan had ik bij de mededeling van Van Dissel over de groepsimmuniteit, zonder de minste twijfel de vraag gesteld: waar staat dat? Dat was mijn handelsmerk mijn leven lang. “Waar staat dat” vragen, als iemand iets riep waarbij ik aan het waarheidsgehalte twijfelde.
Zaterdag 13 november 2021. De volgende verstrengingen zijn alweer afgekondigd. O.a. gewone winkels sluiten vanaf vandaag om 18.00 uur en ‘essentiële’ winkels en de horeca om 20.00 uur. En opnieuw loopt half Nederland daar weer tegen te hoop: de evenementenbranch, de voetballerij, de horeca. De baas van Horeca Nederland meldt dat Kerstdiners massaal worden afgemeld. Dat zal dan gebeurd zijn door de ongevaccineerden, die ook niet van plan waren en zijn zich alsnog te laten vaccineren. Ik denk dat dat dan wijs is: blijf maar weg in het belang van je eigen gezondheid en die van je naasten. Bovendien geloof ik niet dat dat voor de horeca een probleem is. Half oktober was alles met Kerst al volgeboekt en bij de afmeldingen zal het om een minderheid gaan, omdat immers een kleine minderheid niet gevaccineerd is. Die stoelen worden nu alsnog volgeboekt, met gevaccineerden die tot nu toe achter het net visten. Probleem opgelost. Ik sta zelf nog ergens in de wachtstand, voor het geval er nog een tafeltje vrijkomt, dus als het verhaal van de massale afmeldingen klopt dan wordt mij nu snel een tafeltje aangeboden. Ik weet uiteraard niet hoeveel wachtenden er nog voor me zijn. Het ‘gereserveerde’ tafeltje is mij nooit aangeboden. Maar nu heb ik het al geregeld.
Vanaf zondag 14 november 2021 ben ik wat structureler mijn wandelingen gaan maken, hetgeen ik enkele weken later overigens weer opgaf. Zaterdag 20 november kreeg de achtergrond van deze website een crème-achtige kleur in plaats van spierwit. Bovendien maakte ik het vergaderschema voor mijn Oostnederlandse woningcorpoatie af en verzond het aan de andere bestuursleden.
Woensdag 24 november 2021. Dat was dus weer eens een Duits dagje. Vanaf maandag waren er in Duitsland (in onze buurstaat Niedersachsen) weer de nodige verstrengingen ingevoerd, in het bijzonder ook voor Nederlanders. Het was al zo en dat zou ook zo blijven, dat als je binnen 24 uur weer vertrekt, je dan als Nederlander er nog altijd welkom bent. Dit waarschijnlijk voor de Duitse grenswinkels, die vaak veel op Nederlanders teren. En inderdaad werd mij geen strobreed in de weg gelegd. Ik had nog speciaal bij de apotheek voor alle zekerheid een extra FFP2-masker gekocht, omdat die daar in winkels is voorgeschreven, hoewel ook de Duitsers zich daar de vorige keer zelf ook niet aan hielden. En deze keer ook weer niet. Naast de gebruikelijke zaken ben ik deze keer speciaal eens langs de toetjes gegaan. Rote Grützen bijvoorbeeld. Het viel me vooral op dat ook in Duitsland er in veel toetjes carrageen zit, waar ik absoluut niet tegen kan. En weer flink bepakt en bezakt ging ik weer terug naar huis, onderweg ook nog even de bestelde Allinsonbroden ophalend. Ik had o.a. een pak Duits toiletpapier bij me, niet alleen omdat ze daar aparte versieringen hebben, maar ook omdat ik zag dat daar rollen toiletpapier zonder kartonnen kern worden verkocht. Die zag ik in Nederland nog niet en helpen weer bij de vermindering van de afvalberg. Voorlopig kan ik wel weer vooruit. Deze keer ben ik met de OV-chipkaart gaan, omdat ik intussen begrepen heb en zelf ook gezien dat ook op de Duitse stations waar ik wel eens kom, de gewone Nederlandse OV-chipppalen staan. Dan bleek intussen ook, dat dat veel goedkoper is dan met een treinkaartje, dat ik tot nu toe steeds kocht. Een retourtreinkaartje kost ongeveer 24 euro, maar met chippen kost het maar € 14,30 heen en weer. Het verschil, bij navraag, bleek te zijn dat met de OV-chipkaart je automatisch de leeftijdskorting krijgt, en bij een gewoon treinkaartje niet. Voor het eerst ben ik nu met mijn Duitslandbezoek, niet alleen terug met apartere spullen, maar ik haal de kosten er nu ook gemakkelijk uit en behaalde zelfs ongeveer een tientje winst. Daar ging het me nooit om, maar is toch wel mooi meegenomen.
Vrijdag 26 november mededeling van de regering dat ‘alles’ dicht gaat: horeca, sport, cultuur en zo meer. Alleen de scholen blijven, als belangrijkste besmettingsbron, open. Zaterdag 27 november brak mijn officiële Applepolsbandje, waarvoor ik op zaterdag 27 november meteen weer een nieuwe kocht. Dinsdag 30 november werd de nieuwe coronavariant omicron openbaar gemaakt. Deze zou veel besmettelijker zijn dan de vorige (delta) variant, maar minder ziekmakend.
Woensdag 1 december kocht voor het eerst in jaren weer een kerstboompje, dit keer in Paterswolde.
Vrijdag 3 december 2021 vallen de twee uitspraken van het Medisch Tuchtcollege in de brievenbus: beide verloor ik. Tegelijk viel de uitnodiging in de bus voor het medisch onderzoek te Emmen, als gevolg van de rechtszaak in dezelfde materie. Zaterdag 4 december was de kerstboom af, inclusief de verlichting. Zondag 5 december beoordeelde ik de begroting 2022 van De Woonplaats hetgeen zeldzaam vroeg is. Woensdag 8 december was ik in Emmen voor het lichamelijk onderzoek in het kader van de rechtszaak over de driewielfiets. Woensdag 8 december lag ook de brief van het RIVM in de bus met de uitnodiging voor de boosterprik. Meteen gebeld en ik kon de volgende dag al terecht, hetgeen ik ook heb gedaan. Donderdag 9 december kreeg ik dus mijn (1e) boosterprik. De priklocatie was echter vooral heel erg leeg: ik was zo ongeveer de enige klant.
Woensdag 15 december vierde ik niet alleen mijn 75e verjaardag, maar had ik ook twee videovergaderingen met De Woonplaats. Donderdag 16 ging ik naar de halfjaarlijkse tandartsbeurt (geen gaatjes), waarna ik nog een bezoek aan Weener bracht en vrijdag 17 had ik weer een kappersbezoek. Alsof ik het wist want vanaf zondag 19 december was er weer een strenge lockdown. Ik had toevallig precies alles gedaan wat moest voordat de lockdown van kracht was. Dat werd dus de ‘lockdown die nergens voor nodig was’, omdat overal behalve in het V.K., Denemarken en de V.S. de besmettingscijfers dalen. Pas na afloop werd duidelijk dat de verwachtingen van het RIVM waren gebaseerd op de besmettingen met de deltavariant (die veel ziekmakender is dan de omikronvariant) met wel 3000 ic-patiënten als we niks zouden doen. In de drie genoemde ‘stijgende’ landen steeg het zo hard, omdat men nauwelijks beperkende maatregelen had ingevoerd.
Woensdag 22 december kreeg ik dan eindelijk mijn nieuwe bontgevoerde sloffen, waar ik meer dan een jaar op heb gewacht, waaronder het hele jaar 2021. De enige verrassing was dat het bont van konijn was, in plaats van schap, maar dat is dan voor het volgende paar weggelegd.
Vrijdag 24 december werden vervolgens ook nog eens de nieuwe zwarte buitenschoenen geleverd. Het kan niet op. Diezelfde dag ging ik met zoon en schoondochter op onze traditionele kerstafspraak naar de Piloersemaborg, waar we na afloop ook overnacht hebben. En weer was het een succes.
Maandag 27 december had mijn hulp duidelijk moeite om mijn voordeur te bereiken: het was spekglad op de paadjes direct bij mijn voordeur. Het was de eerste keer dat ik voor haar geen geld beschikbaar had, bij gebrek aan een valwens van mij, maar dat heb ik uiteraard snel weer goedgemaakt.
In de nacht van woensdag 29 op donderdag 30 december stonden er opeens om 03.18 uur twee ambulancemedewerkers en een politieman aan de deur. Ze hadden bericht gehad dat ik zou zijn gevallen. Niets was echter minder waar: ik lag gewoon in mijn bed, en het moest wel zo zijn dat min AppleWatch alarm had geslagen, niet omdat ik was gevallen, maar omdat ik blijkbaar in mijn slaap ergens om me heen en flinke dreun met mijn linkerhand op had gegeven. Ik kon ze geruststellen, maar ik weet nu ook dat ik niet meer met mijn AppleWatch om ga slapen. De serviceavonturen die ik vervolgens met de firma Apple had heb ik opgenomen en in de nieuwsrubriek van www.invictusbv.nl omdat dat alles te maken heeft met werving en selectie van personeel, waar deze website veel meer over gaat.
Vrijdag 31 december 2021 ging ik nog weer een een keertje naar Weener, Duitsland. De controle op het station Weener was streng. Coronapas, paspoort, en grondig vergeleken, maar er had ook een ingevuld formulier moeten zijn, dat ik niet bij me had. De volgende keer zou ik een boete van 600 euro hiervoor krijgen.
Pasen 2023. Heb er toch maar een min of meer traditioneel Paasontbijt van gemaakt. Natuurlijk met eitjes. En verder met broodjes uit de oven, jam en een sapje. Merkwaardigerwijs waren er bij de Jumbo geen gekleurde eieren, terwijl die door het jaar heen daar vaak wel te koop zijn. Dus moest ik de eieren zelf schilderen. Wel kon ik voor het eerst meteen mijn hypermoderne jamlepel gebruiken en het was wel even wennen, dat is bij alles dat je voor het eerst doet, maar hij beviel uitstekend. In de middag de wielerwedstrijd Parijs – Robaais. Deze keer weer heel spannend, door de “Hel van het Noorden”, winnaar Mathieu van der Poel. Het wandelen schoot er een keertje bij in.
Zondag 16 april 2023: deAmstel Goldrace.
Zondag 23 april 2023: Luik – Bastenaken – Luik
Donderdag 27 april 2023. Een bijzonder drukke dag.
Gisteren had ik weer een bijzondere dag, met heel bijzondere ‘werktijden’, waardoor ik ook niet toekwam aan deze rubriek. Gelukkig viel alles uiteindelijk weer op zijn plaats en kon ik ook nog de gehuurde auto wegbrengen. Wel was ik uitzonderlijk laat thuis: 00.20 uur. Zo laat ben ik in geen jaren thuisgekomen. En dan nog wilde ik niet meteen naar bed, en at eerst nog een slaatje. Door de superongelukkige dagindeling had ik ook nog eens niets gegeten dat als avondeten kon dienen en merkwaardigerwijze had ik ook geen bijzondere trek. Wel kreeg ik in de avond nog een stuk gebak bij een kopje koffie, vanwege een jarige in het gezelschap. Dus had ik toch nog iets in de maag. Ik was al bang dat ik op de terugweg met nog 187 kilometer in de auto, last zou kunnen krijgen van wat bij wielrenners ‘de hongerklop’ heet. Als een wielrenner tijdens een wedstrijd onderweg ‘vergeet’ genoeg te eten, dan staat hij (of zij natuurlijk) ineens vrijwel helemaal stil en komt niet meer vooruit. Maar wat nu als je als gewoon mens in een auto zit, onderweg naar huis? Raak je dan ook meteen helemaal van de wereld? Dus ik had me al voorgenomen, zodra ik mij niet goed zou gaan voelen zo snel mogelijk te stoppen. Het enige dat je dan moet doen is iets eten, maar ik had niets te eten bij me. Alle brandstofstations op mijn route waren ook gesloten, dus ik kon ook niets kopen. Uiteindelijk redde ik het helemaal. Het toeval van de ontmoeting met een jarige in de avond die gebak uitdeelde, heeft me geholpen veilig thuis te komen. Dit is dus geen voor herhaling vatbare operatie. Dat moet ik echt anders doen, in voorkomend geval. Vandaar ook dat ik bij thuiskomst, al was het nog zo laat, meteen iets ging eten. Ik heb vervolgens prima geslapen.
Voor recentere bijdragen verwijs ik naar de BLOG.