Hoofdstuk XVIII. Het jaar 2016.
Het jaar 2016 begon ik met 100,4 kilo en waarbij ik activiteiten had voor het bestuur van het huurdersplatform De Woonplaats te Enschede. Tenminste maandelijks een vergadering in Enschede of Aalten met af en toe ook een andere locatie in Twenthe of de Achterhoek. Enkele keren per jaar overleg met de directie en ook twee keer per jaar overleg met de Raad van Commissarissen. Hier verdiende ik ook nog iets mee. Ik was tevens voorzitter van de Bewonerscommissie in Haren, van het complex waar ik woonde, hetgeen helemaal liefdewerk was.
Regelmatig bestuursoverleg en af en toe overleg met de eigenaar van Orangevast en/of beheerder Noordervastgoed. Maandelijks had ik mijn eetclub, waarbij we om beurten een maaltijd voor de anderen neerzetten. Op ongeregelde tijden ging ik op bezoek bij broers Arie en Jan of zij kwamen bij mij en ook enkele keren per jaar een daguitje met onze nichten Elly en Lida, met diner in het westen van Nederland. Af en toe ging ik met zoon Jeroen soms met, soms zonder zijn vrouw Kirsten uit eten in Groningen of Haren. Met Bart was het contact minder. Hij is er eind juni 2016 in geslaagd om zijn bachelor Spaans te halen. Met dochter Charlotte was in feite al het contact verbroken, sinds het voorjaar van 2013, toen zij zwanger raakte van haar eerste, Marit. Met verre neef Piet van Leeuwen uit Leusden hadden we af en toe contact evenals met vrienden Theo en Will, Paul Oomen, Hans Esveld en nog enkele anderen. Ik begon het jaar zonder spijt zonder vaste relatie, afgezien van mijn schrijfvriendin Marjolein in Canada. Met Tonnie uit Maastricht had ik af en toe telefonisch en e-mailcontact. Ook had ik nog af en toe een betaalde opdracht van vaste klanten. Ik besteedde veel tijd aan wandelen, doorgaans op loopafstand van mijn huis, maar toch ook in den lande, met streefafstand van gemiddeld 5 kilometer per dag hetgeen doorgaans goed slaagde, ik was bezig met stamboomonderzoek, waarvoor ik ook bestemmingen in het land bezocht, en ik verslond een doorgaans forse stapels nog te lezen boeken. Later dit jaar begon ik ook verschillende websites te vullen, zoals deze. Een worsteling bleef het hele jaar om redelijk op gewicht te blijven, hetgeen doorgaans toch redelijk lukte.
Maaltijden kookte ik met acht porties tegelijk, waarvan ik er dan zeven invroor. Dat had tot gevolg dat ik doorgaans maar kort in de keuken stond en afgepaste porties at, hetgeen weer bevorderlijk is voor de lijn.
Maandag 4 januari 2016: ijzel. Voor mij een rampscenario. Dan kan ik de deur niet uit, vanwege mijn uitglij- en valangst. Voor het eerst gehakt gemaakt van zelf gedraaid vlees. Vlak voor de jaarwisseling herontdekte ik in Haren een kleine kruidenier: Wolters. Ik gun mijn geld liever aan een kleine neringdoende dan aan een voor mij totaal anonieme meneer Jumbo of Heijn. Zo koop ik al mijn vlees en vleeswaren bij Dijk, de kruidenierswaren bij Wolters, wijn en drank bij Mitra of andere kleine ondernemers in Haren, en groente zo vaak mogelijk bij Harens enige groenteboer in Oosterhaar. Dat verschijnsel is ook kenmerkend vanaf begin 2016.
Op 26 januari heb ik een nieuwe en mooie koffiezetter, die zelf zijn bonen maalt, gekocht: een Jura.
6 februari waren we weer eens bij nicht Elly in Waddinxveen: het was gezellig en lekker.
Vrijdag 4 maart heb ik een nieuwe fruitschaal gekocht bij Mijntafel. Vanaf zondag 6 maart ga ik melk- en zuivelloos door het leven. Uit allerlei publicaties (en vooral het boek: Melk, de witte sloper) werd het me steeds duidelijker dat melk helemaal niet zo goed voor je is. In Zweden bijvoorbeeld bleken de mensen die het meeste melk- en zuivelproducten gebruikten, ook de meeste botbreuken te hebben. Een gebroken been is het laatste dat ik kan gebruiken en o.a. in broccoli zit meer kalk dan in melk. Dus voortaan neem ik een fruitsalade als toetje en later in het jaar één stuks fruit, een mandarijntje of een appel. Dinsdag 8 maart bezocht ik administratiekantoor Oris in Haren, want ik laat voortaan, vanaf het belastingjaar 2014 al, toch maar liever de vennootschapsbelastingaangifte voor mijn b.v.’s door een echte deskundige doen. Ook de fiscus was hier heel erg blij mee.
Op woensdag 6 april 2016 was er de referendumdag, waarbij het Nederlandse volk in ruime meerderheid besloot tegen een overeenkomst met Oekraïne te stemmen. De gevolgen hiervan dreunen in elk geval nog in november 2016 na. Begin 2017 werd hiervoor een ‘oplossing’ gevonden. Zie bij 2017.
Dit jaar ging ik niet naar de Duinenmars, hoewel dat de laatste jaren toch wel een nieuwe traditie van me was geworden. In plaats daarvan heb ik wel op die dagen in het Groningse enkele flinke wandelingen gemaakt. Later maakte ik nog lange wandelingen naar o.a. Waterhuizen en station Hoogezand-Sappemeer.
Voor de bewonerscommissie Jagershof Haren hebben we een stichting opgericht, waarna we ook een eigen bankrekening hebben geopend. Op vrijdag 3 juni 2016 besloten we dat de bewonerscommissie verder demissionair zou zijn, dus verder geen nieuwe activiteiten zou opstarten, tenzij er een zeer spoedeisend zaak kwam, en totdat we op 11 september 2016 verkiezingen zouden houden voor een nieuw bestuur.
Dinsdag 3 mei 2016. Eetclub. Ben lid van een eetclub van vier mensen, twee mannen en twee vrouwen. Om de beurt is ieder de gastheer of gastvrouw. De club heeft twee regels: 1. het is niet toegestaan cadeautjes voor elkaar mee te brengen. 2. het is niet toegestaan om de gastvrouw- of -heer te helpen bij de bereiding, de organisatie of het opruimen. Zo worden de belangrijkste bronnen van ruzie of misverstanden weggenomen.
Woensdag 11 mei 2016.
In het tweede kwartaal kwamen geleidelijk mijn diverse websites de lucht in en ben ik ze – nog geleidelijker- gaan invullen. Ik werd lid van de Moordrechtse Historische Vereniging.
Het derde kwartaal van 2016.
Begin juli kwam er onenigheid binnen de Bewonerscommissie. Sommigen wilden toch niet wachten tot na de verkiezingen. Besloten werd daarom om de verkiezingen te vervroegen naar medio juli.
Op 14 juli stelde ik vast dat de website van de Elburgse watersportvereniging, waarvan Peter Jacobs lid en webmaster was, sinds 25 mei niet was bijgehouden, hetgeen tot die tijd twee keer per week gebeurde. Ik trok toen al de conclusie dat Peter Jacobs blijkbaar al geruime tijd behoorlijk ziek moet zijn, of geëmigreerd. Dat laatste leek me uiterst onwaarschijnlijk.
16 juli was er de poging tot staatsgreep in Turkije. Kort hierna de Wegelaergroep, die nu zelf een steungroep van ex-leiders wilden oprichten, schriftelijk geïnformeerd over het (criminele) verleden van hun huidige relaties en dat ik aan deze steungroep niet mee wilde doen. Daarop geen enkele reactie gekregen, maar zij zijn nu op de hoogte en verantwoordelijk.
Donderdagmorgen 28 juli, de 74e verjaardag van de criminele tweeling, de trein al genomen van 06.12 uur. Nog voor achten stapte ik uit de bus in Epe en wandelde naar het punt aan de Soerelseweg, waar ieder langs moest die naar de verjaardag van de criminele tweeling wilde, waaronder naar mijn verwachting Carin. Het leek me ondenkbaar dat ze hun verjaardag ergens anders zouden vieren, dan waar ze het al tientallen jaren deden: bij Paul in Epe. Precies op het ideale uitkijkpunt, waar ik niemand zou kunnen missen, stond een bankje. De ganse dag is op dat punt maar één auto voorbijgegaan, die nog voor de afslag Vennenweg stopte en daarna niet meer bewoog. De verjaardag van de tweeling is die dag voor het eerst in tientallen jaren dus niet gevierd, mogelijk samenhangend met de door mij veronderstelde ernstige ziekte van Peter. Zondag 31 juli bezocht ik de Facebookpagina van Peter, die inmiddels was gewijzigd in ‘Ter nagedachtenis van Peter Jacobs’. Dus die ernstige ziekte die ik al enkele weken veronderstelde zal dus wel geklopt hebben.
Peter Jacobs is dus dood. De wereld is een stukje minder crimineel geworden. In een advertentie die na zijn ‘begrafenis in besloten kring’ verscheen, uitsluitend geplaatst in Nunspeetse en Elburgse huis-aan-huisblad, stond dat hij op 30 juli 2016, na een val in een huisje in Frankrijk, was overleden. Het is heel opmerkelijk dat geen enkele (op eentje na) van zijn bijna 100 Facebookvrienden een woord aan zijn overlijden heeft gewijd. Ook de clubs waarvan hij bestuurslid was, hebben zijn overlijden niet gemeld, doch slechts zijn naam verwijderd, zonder een woord van dank of herinnering. Het is toch wel heel opmerkelijk dat Peter Jacobs, die er altijd zo prat op ging dat hij zoveel vooraanstaande relaties had, zo geruisloos en stilletjes ter aarde is besteld. Niemand heeft het blijkbaar betreurd. Hij is bijgezet bij zijn ouders en oudste broer op de begraafplaats van Rijswijk aan de Churchilllaan. Op 9 augustus kreeg ik mijn nieuwe broodbakmachine. Vanaf dat moment bakte ik steeds mijn eigen brood in diverse varianten. In augustus ging ik ook weer eens naar het Spui voor het Haagse gemeentearchief en vervolgens naar Jan. Donderdag 18 augustus een advertentie gevonden over de dood en de begrafenis van Peter Jacobs. Hieruit bleek dat hij op 12 of 13 juli in Frankrijk was gevallen, en op 30 juli 2016 was overleden. Begrafenis in besloten kring. Wat een trieste afgang voor de man die er zo prat op ging dat hij zoveel vooraanstaande vrienden had, die op zijn verzoek de Wegelaergroep wel financieel zouden gaan ondersteunen.
Ook in augustus vernam ik van Jeroen dat Bart inmiddels in Antwerpen samenwoont met zijn nieuwe vriendin.
In september werd de Bewonerscommissie het eens over een beroepsgang naar de rechter, om ons tegoed aan geld van de verhuurder te krijgen. Anders zouden we samen voor de verliezen moeten opdraaien en daar voelt niemand voor. In september ook het jaarlijkse uitje van het platformbestuur, dit keer in Deventer. Daar was ik nog nooit geweest en het beviel prima: wat een mooie en leuke stad is Deventer.
Het platformbestuur – met gids – in Deventer. Op de foto ontbreekt de andere Koos van Leeuwen uit Enschede, die de maker van de foto was.
Maandag 8 augustus 2016. Het begin van mijn eerste avonturen met de firma bol.com bij mijn pogingen een en ander te bestellen. Wat een ballentent is dat. En dan ben ik nog heel erg vriendelijk.
Mijn keus was op een broodbakmachine gevallen. Er zijn wel twintig broodbakmachinemerken en elk merk heeft wel een aantal types. Je hebt dus de keuze uit misschien wel honderd modelletjes. Dan ga ik dus – voor waar ik hem voor wil gebruiken – een lijst(je) van eisen opstellen waaraan de machine moet voldoen. Zo wil ik – als eenling – ook kleinere broodjes kunnen bakken, geef ik de voorkeur aan twee kneedhaken, wil ik mijn eigen programma kunnen instellen en niet afhankelijk zijn van de fabrikant die met vooringestelde programma’s voor mij gaat bepalen wat ik ga bakken, en in de reviews wil ik geen aantallen kritiek vinden op punten die ik belangrijk vind. De keuze viel op de Unold Backmeiseter Extra 68511. Die bleek echter bij geen enkele grote keten in Nederland in een winkel te koop te zijn, en dat zou dan mijn eerste grotere bestelling via het internet worden. Meerdere mij volkomen onbekende internetfirma’s bieden hem aan, en de enige die ik kende die hem te koop had was bol.com. Een Aholddochter die een goede naam heeft te verliezen, dus die zal wel betrouwbaar zijn. Dat bleek een vergissing.
Het aanbod zag er mooi uit. ‘Slechts’ 149 euro, bij een adviesprijs van Unold van 179 euro leek me niet onredelijk. Bij de bestelling hiervan werd mij meteen gewezen op eventuele mogelijke extra aankopen. Dit soort ongevraagde reclame sla ik vrijwel altijd over en klik ik weg, maar in dit geval ging het om broodplanken en broodmessen. Ik realiseerde mij dat zo’n brood niet gesneden in boterhammen uit de machine komt, dus dat ik voortaan inderdaad mijn eigen brood moet gaan snijden, dus dat leek me wel een goede tip en ik bestelde er dus voor enkele tientjes een mooie broodplank en een fraai broodmes bij. Totale kosten pakweg 180 euro. Vervolgens moet je dan invullen of je hem thuisbezorgd wil hebben (bezorging de volgende dag!) of op een afhaalpunt (doorgaans een AH-winkel) wil halen (bij bestellen vóór twaalf uur, afhalen nog dezelfde dag vanaf 17.00 uur!). Dat laatste leek me wel zo snel en makkelijk. Dan hoefde ik niet lang thuis te zitten en af te wachten en ik had hem dan dezelfde dag nog in huis. Dus ik probeer om het vakje aan te kruisen dat ik hem bij een afhaalpunt wil afhalen, en dat lukte. Vervolgens moet je dan invullen welke AH-vestiging je hem wilt afhalen, maar de plaatselijke AH kende hij niet. Dan mocht je de postcode van het afhaalpunt invullen. Dat moet je dan wel even opzoeken, want wie kent nou de postcode van zijn supermarkt uit het hoofd? Ik in elk geval niet. Maar ook die postcode kende hij niet, meldde hij. Geeft niet, dan neem ik wel de volgende AH een kilometer verder. Die is nog een maatje groter dan de onze, dus daar zou het zeker moeten kunnen. Maar nee, noch de vestigingsplek, noch de postcode van deze winkel kende hij. Wat nu?
Ik ga dus maar eens met de klantenservice van bol.com bellen. Ik kreeg een medewerker aan de telefoon. Welk afhaalpunt bij mij in de buurt kan ik in dat vakje invullen dat hij wel kent? Of doe ik soms iets anders verkeerd? De medewerker moest regelmatig ruggespraak houden, maar uiteindelijk, zeker tien minuten later, was hij er uit. Ik moest als afhaalpunt invullen: Oudenaarde. Waar zou Oudenaarde liggen in mijn buurt? Dat is in elk geval geen winkel op loopafstand. Ik had er nog nooit van gehoord als plaats in de buurt. Hij had ook nog een andere suggestie die ik daar kon invullen: Kruishoutem. En enige tijd later in dit gesprek ging mij een lichtje op. Oudenaarde en Kruishoutem liggen in België!! Dus u wil dat ik mijn bestelling ga afhalen in België, 400 kilometer van mijn woonplaats??
Ja meneer, want bol.com werkt over de hele wereld. Hoe ga je nou om met zoveel domheid tegelijk?? Hij wilde weer ruggespraak hebben. Weer na de nodige minuten wachten had hij de oplossing gevonden!! Geweldig. Ik moest tóch invullen dat ik de bestelling thuis afgeleverd wilde hebben, vervolgens betalen via iDeal, en dan kon ik na de betaling alsnog het besteladres wijzigen van bij mij thuis in een AH-winkel in de buurt. Dan ging het wel. OK. Dat gaan we dus maar doen. Na ruim een half uur aan de telefoon legde ik deze medewerker dus neer.
Zo gezegd zo gedaan. Ik vulde ‘bestelling bij mij thuis’ in, heb betaald en ging vervolgens op zoek naar de mogelijkheid om alsnog de bestelling bij AH te laten plaatsvinden. Maar ik kon die mogelijkheid nergens op de site en bij mijn bestelling vinden. Dus ik opnieuw naar de klantenservice van bol.com. Deze keer kreeg ik een dame aan de telefoon die van mijn verhaal een beetje de slappe lach kreeg. Bij elke stukje dat ik vertelde begon ze steeds te lachen en het was natuurlijk ook een oerkomisch verhaal. De klant van Groningen naar België sturen om een pakje af te halen. Vreselijk leuk. Voor haar dan. Ik vond het toch iets minder komisch.
Nadat ze was uitgelachen heeft ze me verteld wat nu het probleem was. Alleen bij bestellingen tot 150 euro kun je je pakje laten bezorgen bij een AH. Grotere bestellingen kunnen alleen thuis worden afgeleverd. Fijn dat bol.com dat niet op zijn website meldt en de mensen van de klantenservice dat ook niet allemaal weten. Ik had het hele probleem kunnen oplossen door er twee bestellingen van te maken. Eentje van 149 euro en eentje van een paar tientjes. Dan ging het allemaal wel. Je moet het maar weten. Kunt u dan mijn bestelling – die ik dus ook al betaald had – niet in tweeën splitsen en ze alsnog bij AH in Haren laten bezorgen? Nee, dat kon ze niet. Zo ver gaat de service van bol.com nu ook weer niet. Ze kon wel mijn bestelling annuleren en dan kon ik zelf wel weer mijn twee bestellingen apart doen. Maar moet ik dan twee keer betalen voor één bestelling? Ja, dat ging niet anders.
Het vervolg van deze bestelling ging als volgt. De medewerkster van bol.com beloofde wel dat het teveel betaalde binnen drie werkdagen op mijn rekening zou worden teruggestort. Vervolgens heb ik uitsluitend de broodbakmachine besteld voor 149 euro en deze keer kreeg ik inderdaad wel de mogelijkheid om als afhaalpunt de plaatselijke AH in te vullen. Deze medewerkster bevestigde opnieuw, net zoals het op de website van bol.com staat, dat bij bestellen vóór 12.00 uur de bestelling vanaf 17.00 uur bij het gekozen afhaalpunt kon worden opgehaald. Aangezien het ongeveer 11.00 uur was, in elk geval ruim voor 12.00 uur, dus ik rekende op afhalen vanaf 17.00 uur. Om half vier kreeg ik van bol.com een e-mail met de mededeling dat ‘mijn bestelling inmiddels voor verzending gereed stond en dat ik een volgende e-mail zou krijgen wanneer ik hem af kon halen.’ Deze e-mail werd direct daarna gevolgd door nog een e-mail van bol.com met de vraag wat ik van de vorige e-mail vond. Ik heb per kerende e-mail daarop gereageerd. De eerdere e-mail van bol.com vond ik compleet waardeloos. Wat heb ik nou aan een bericht dat mijn bestelling voor verzending gereed staat? Het ligt er helemaal maar aan waar hij dan voor verzending gereed staat en wanneer hij daarvan gaat vertrekken. Bol.com werkt over de hele wereld, zo had ik van de eerste medewerker begrepen, dus hij kon wel voor verzending in Oudenaarde, België gereed staan of misschien wel in Peking. Waar hij stond en wanneer hij zou vertrekken stond er niet bij. De tweede e-mail was een dus een sterk staaltje non-informatie. De klant heeft hier helemaal niets aan. Ik heb natuurlijk het allerliefst een e-mail dat hij voor afhalen gereedstond bij het door mij opgegeven afhaalpunt, en zoals beloofd, vanaf 17.00 uur die dag. Tot 17.00 kwam er over mijn bestelling geen nadere e-mail. Daarna heb ik nog braaf op een e-mail van bol.com gewacht tot tien over half acht. De plaatselijke AH, het afhaalpunt van mijn zending, sluit namelijk om 20.00 uur dus ik wilde dan kort voor achten toch even bij dit filiaal checken of mijn pakketje misschien wel was aangekomen en ik de e-mail had gemist. De aangetroffen AH-medewerkster wilde wel even kijken of mijn pakketje er al was. Dat bleek inderdaad niet het geval. Ik vertelde haar van de belofte van bol.com dat het er uiterlijk 17.00 uur bij haar aangekomen zou moeten zijn, maar hier begreep de AH-medewerkster niets van. Volgens haar leverde bol.com dagelijks in dit filiaal de pakketjes tussen 12.30 uur en 13.00 uur en nooit op een ander tijdstip. Als ik de volgende dag om 13.00 uur (of later) zou langskomen, zou mijn pakketje er ongetwijfeld wel zijn. De volgende dag kreeg ik om 12.45 uur een volgende e-mail van bol.com met de mededeling dat mijn pakketje voor afhalen klaarstond op het door mij opgegeven afhaalpunt. Dat was dus exact volgens de mededelingen van de AH-medewerkster, maar 20 uur later dan de belofte van bol.com.
Wat een ballentent is bol.com Ik heb het broodmes en de broodplank vervolgens maar bij de plaatselijke Blokker gekocht. Dat gaat vele malen simpeler en sneller.
Precies drie etmalen later stond het teveel betaalde weer op mijn rekening. De eerste belofte van bol.com die ze ook echt hebben waargemaakt. Zou dat nou een toevalstreffer zijn?
Begin oktober kocht ik de spullen voor mijn nieuwe ‘aanrechten’: een flinke in de keuken en een veel kleinere in de woonkamer en een en ander met een gehuurd busje in huis gekregen. Dat betekende dat ik met heel veel en vaak ook zwaar werk, keukenaanrecht en woonkamerwerkblad wegen tonnen voor mijn gevoel. Twee nieuwe broeken gekocht. Op 13 oktober was er weer een familiedag in Waddinxveen en Boskoop, boomkweekmuseum en etentje bij bij het station van Boskoop. Ook in oktober opende de firma Wolters, mijn favoriete kruidenier, een tweede winkel in de stad Groningen. Op 24 oktober stelde ik vast dat Peter Jacobs op zijn graf nog altijd geen steen had gekregen.
Op 3 november kreeg ik mijn nieuwe iPhone 7. Eindelijk zonder boterhamzakje wandelen, want deze is waterdicht. 8 november werd Trump tot de 45e president van de V.S. gekozen. 17 november kreeg Jan mededeling dat de iPhone 6 die hij van mij zou kopen qua binnenkant nog 100% was en qua batterij op 94,5 procent, met de mededeling dat zelfs nieuwe iPhones vaak zo hoog niet scoren. Dezelfde dag betaalde Jan nog, eerder wilde ik het niet.
Zaterdag 19 november was de Leerdag: mijn jaarlijkse bezoek aan Leer (of een andere Duitse stad) voor mijn FWA van het volgende jaar. Bij Famila bijzonder keukenpapier gekocht.
Vanaf 24 november, als gevolg van een opspelende kies, begonnen aan een grondige gebitsrenovatie.
Donderdag 15 december 2016 werd ik 70 en ik voel me nog zo fris als een hoentje. Etentje in Maassluis met familie. Ongeveer 10 felicitaties, hetgeen veel is voor mijn doen. Ook werd definitief de gerechtelijke procedure tegen Noordervastgoed opgestart.
Op zaterdag 24 december 2016 met Jeroen en Kirsten naar Onder de Linden, het Michelinsterrenrestaurant in Aduard getogen, voor een eersteklas diner en een overnachting. Hen opgehaald en weer thuisgebracht, waarna ze de Audi voor eigen gebruik meekregen. Helaas was de keuken wel nouvelle cuisine en dat moeten we een volgende keer zien te vermijden.
Tweede Kerstdag met Arie en Jan ergens bij een Chinees in Leiden en opnieuw nouvelle cuisine. Hoewel prima, heb ik dat nu voorlopig wel genoeg gezien.
Oudejaarsavond bij Iet en met Philippine. Voor het eerst buiten op de Jagershof vuurwerk gezien.
Dit overzicht is voor het laatst bijgewerkt naar de stand van 31 januari 2023 en is nu wel zo ongeveer af. Alleen bij een heel bijzondere ontwikkeling in deze periode zal hij nog worden aangevuld.