Afgelopen jaar, 2017, werd deze website 3987 keer bekeken, tegen 1946 keer in 2016. Vermeld moet daarbij worden dat de website pas vanaf ongeveer 1 april 2016 in de lucht was. Maar dan nog gaat het om een forse groei. Vanaf nu begin ik met voortschrijdende 12maandelijkse gemiddelde, omdat het verloop van het aantal kijkers door het jaar heen zo groot is.
Maandag 1 januari 2018.
Ik keek weer eens naar een oudejaarsconference, op aandringen van diverse bekenden. Ik koos voor een zekere Guido Weijers.
Ik heb het bekijken van zijn conference precies 45 minuten volgehouden. Ik heb bij de heer Weijers geen enkele keer in die drie kwartier echt gelachen. Misschien twee keer kreeg hij een glimlach van enkele seconden op mijn gezicht. Maar waar ik me opnieuw groen en geel aan ergerde, net als een jaar of vijf geleden voor het laatst bij een oudejaarsconference, was het voortdurende gebruik van wat ik maar schuttingtaal noem. De geslachtsorganen vlogen regelmatig over het toneel met de bijbehorende handelingen. Dan is bij mij helemaal niets grappig meer. Een eindeloze reeks schuttingwoorden. Je hoort wel eens van aankomende cabaretiers dat ze een prijs gekregen hebben, en enkele jaren later hebben ze dan een oudejaarsconference, omdat die nu eenmaal zo populair is en zoveel kijkers trekt. Blijkbaar gaat de prijs dan naar het ‘aanstormend talent’ dat de meeste schuttingtaal in zijn of haar show weet te verwerken. Hoe platter en hoe dommer hoe beter. Ik ben weer voor de komende tien jaar genezen van een oudejaarsconference op de tv.
Verder begaf mijn friteuse het bij het oliebollen en appelflappen bakken. Heb het met kunst- en vliegwerk toch afgekregen, net als de vertrouwde bietensalade.
Dinsdag 2 januari 2018.
De ontdekking van Irina Tsukerman.
I Don’t Do Peace
Inspired by another thread, the thrust of which is the old trope that you make peace with enemies, not friends.
Let me make it clear: I don’t believe in making peace, and certainly, not for the sake of peace.I believe in building bridges, overcoming differences, bringing in mutual understanding, connecting through shared values, and creating valuable networks, relationships, and alliances over common issues.
I don’t believe in making pointless sacrifices for the sake of the other side agreeing not to kill you in exchange.
None of my work, nothing I do, is ever about making peace. I do not make peace with human rights violations, I do not make peace with the denial of my identity and dignity, I do not make peace with bad ideas.
I am working towards victory of life affirming values over destructive ones, and of good ideas over bad ones.
I am not a peacemaker; there’s nothing peaceful about me.
And the people who matter will respect me for my dedication to my goals and to my values and to the identity that makes me strong much more so than they will ever respect me for begging for crumbs of peace on their terms.
Posted by Irina Tsukerman at 5:52 PM
Ik had het zelf kunnen schrijven. Of liever: had ik het zo zelf maar eens beschreven. Dit mag rustig staan naast mijn favoriete gedichten Invictus van William Earnest Henley en IF van Rudyard Kipling.
Ze is nog vrij jong. Ze studeerde in 2009 af aan Fordham University in the Bronx in de Verenigde Staten. Dezelfde universiteit waar Donald Trump zou zijn afgestudeerd. Ze schrijft opiniestukken voor zowel (o.a.) The American Spectator, The Times of Israel en Morocco World News. Kijk: dan heb je het voor elkaar. Uiteenlopender bladen voor wie je allemaal mag werken kun je amper bij elkaar verzinnen. En tegelijk maakt ze absoluut van haar hart geen moordkuil.
Donderdag 4 januari 2018. Kreeg ik mijn eerste paar hoge schoenen. Deze schoenen geven veel meer steun aan mijn voeten bij het mogelijke naar binnen of naar buiten klappen van de voeten bij de enkels, maar later bleke dat hij voor het lopen bij het rechterbeen toch teveel druk op de rechterknie geeft.
Dinsdag 9 januari 2018 had deze website 110 bezoekers of pageviews. Dat zou nog heel lang, in elk geval tot vandaag, het hoogste aantal sinds 2001 zijn.
Vrijdag 12 januari 2018: bijeenkomst van onze bewonerscommissie.
Zondag 14 janauri 2018 ontdekte ik de levenswijsheden van Jordan D. Pederson. “12 rules of life.” Heb hierna het boek aangeschaft en de inhoud gaf me aanleiding om de pagina’ Mijn levenswijsheden’ op deze website op te nemen. Bij Pederson viel één regel me bijzonder op: vergelijk jezelf niet steeds met anderen, maar vergelijk de versie van je vroegere ik, met de huidige versie. En probeer morgen een nog betere versie van jezelf te zijn. Wat uiteraard niet wil zeggen dat je van je verleden niets zou moeten leren, integendeel. Maar gebruik die levenslessen nuttig voor je toekomst, zonder in het verleden te blijven hangen.
Maandag 15 januari 2018 ga ik over op energieleverancier NUON.
Donderdag 18 januari 2018 was er een zo grote storm, dat alle treinen vanaf een uur of 11 stil werden gezet. Vanaf een uur of 17 werd de dienstregeling dan weer opgestart.
De rest van de maand januari 2018 heb ik dan besteed aan het uitruimen van mijn huis. Meerdere keren een auto gehuurd om de zoveelste lading naar het Groot Vuil te brengen. Ook heb ik de boekenkasten gekocht en ingericht die nu (sinds juni 2019) in mijn studeerkamer staan.
Op 25 januari gingen we dan met het bestuur van het huurdersplatform naar Borculo.
Zaterdag 3 februari 2018.
Vanmorgen sneeuw op de struiken. Dan denk je – optimist als ik ben – dat de winter wel weer voorbij is, maar dan komt er nog wat. In elk geval hier.
Vanmorgen 10.10 uur vanuit mijn voordeur genomen. Op dat moment sneeuwde het zelfs nog, maar dat is op de foto niet te zien. Daarvoor was – met het vele licht en wit – de sluitersnelheid blijkbaar te laag.
Woensdag 14 februari 2018. Valentijnsdag. Een dag waar ik geen goede herinneringen aan heb, heb ik ook deze keer niet gevierd.
Bij de Olympische Winterspelen in Seoel, halen Nederlanders veel medailles op. Ook in het nieuws: medewerkers van Oxfam in ontwikkelingslanden houden orgieën van ontwikkelingsgeld. Honderden mensen zeggen op. Het zal zonder twijfel ook bij andere ontwikkelingsorganisaties gebeuren en dat bleek ook later.
Zaterdag 17 februari 2018.
Er was een gouden medaille op de Olympische Spelen op de 5000 meter voor de dames, voor Esmée Visser. Meteen de lieveling van het Nederlandse publiek. Ze had zo lekker geschaatst, zei ze. Ja, als een straaljager, zei een kijker. Drie maanden geleden had ze nog geen enkele keer tegen een buitenlander geschaatst en haar training bestond uit het ‘met de jongens’ van een Groningse schaatsvereniging rondjes 31 rijden. Dat moest ze deze keer voor het echie tegen de wereld 12,5 keer doen en ze versloeg iedereen. Een waardig opvolgster van Yvonne van Gennip “Goud hė”, die dit kunstje voor Nederland voor het laatst verrichtte in 1988.
Ook vandaag: een bewonersbijeenkomst in ons wijkje.
Zondag 18 februari 2018.
De ontdekking dat Marianne de Kemp op haar FB-pagina vermeld heeft dat ze op het Grotiuslyceum heeft gezeten. Een leugen, want het Grotiuslyceum is gestopt in augustus 1968, toen zijn 8 jaar was. Maar Grotiuslyceum staat natuurlijk veel beter dan MAVO gedaan op de Scholengemeenschap Hugo de Groot. Net als Peter Jacobs beweerde dat hij op het Tymstra-atheneum heeft gezeten. Dat kon ook niet want dat begon pas in augustus 1968, toen Peter al 26 jaar was. Het zijn precies de mensen waar ik nooit mee om had moeten gaan, want het zijn allebei leugenaars en niet alleen dat.
Dinsdag 20 februari kreeg ik twee implantaten.
Vanaf vrijdag 23 februari betrek ik mijn energie van Nuon in plaats van Vandebron.
Vanaf zondag 25 februari ben ik boeken gaan plaatsen op mijn website www.qatraze.nl Op maandag 4 maart plaatste ik mijn 100e boek.
Vrijdag 9 maart 2018. Gevallen.
Vergat ik toch mijn eigen regel om te kijken waar ik mijn voeten verzet. Het gebeurde lopend op de heenweg naar de stad, onderweg naar een etentje. Op de terugweg zag ik nog even precies waar het gebeurd moet zijn. Een tegel lag net een halve centimeter hoger dan de andere tegels, en precies vlak daarachter zette ik eerst mijn linkervoet neer. Bij de volgende stap bleef ik dus achter dat richeltje haken. Het had er ook mee te maken dat ik wat achter op het tijdschema liep, en ik dus meer op routine dan op kijken ging lopen. Daar werd ik dus meteen voor gestraft. Gek genoeg had ik er tijdens het etentje eigenlijk niet zoveel last van. Pas toen ik weer thuis was begon die pols echt op te spelen. Er was gewoon geen plek meer waar ik mijn hand kon leggen, zonder er echt last van te hebben. Dat werd dus nog wat met slapen. Gelukkig had ik nog ibuprofen over van het vorige tandartsbezoek. Ik wist al dat paracetamol bij mij totaal niet helpt tegen pijn, maar van ibuprofen wist ik dat eigenlijk niet. Ik heb ook zo weinig last van pijn, dat ik gewoon niet de gelegenheid heb gehad om het eens uit te proberen. Dus dit was een goede gelegenheid. En inderdaad: het hielp geen ene moer. Een boterham met pindakaas of zelfs een pepermuntje is hoogstwaarschijnlijk bij mij een stuk effectiever. Dat weten we dan ook weer. In de loop van de nacht werd ik diverse keren wakker, met last van de pols, totdat ik om ongeveer half vier insliep tot half negen. Dat hielp. Ook die pols voelde meteen een heel stuk beter aan, hoewel de pil uiteraard al lang was uitgewerkt. Het is natuurlijk nog lang niet over, maar het moet nu toch elke dag een stukje beter gaan. Ik kan zelfs weer tikken. Dit stukje bijvoorbeeld.
14 maart 2018.
Een vriesdag en het plaatsen van het 200e boek op www.qatraze.nl
Vandaag overleed Stephen Hawking op 76-jarige leeftijd. De man in de rolstoel die alleen met een apparaat kon spreken. Spastisch denk ik. Zeer intelligent. Volgens hem het grootste onoplosbare probleem: het verschijnsel vrouw. Zijn advies: doorgaan met werken tot je er letterlijk bij neervalt. Ik ben het met beide stellingen geheel eens.
Woensdag 21 maart 2018: gemeenteraadsverkiezingen, maar niet in Groningen, Haren, Ten Boer en nog een aantal plaatsen. Ook ALV van het platform in Aalten. Kwart voor twee thuis, omdat het treinverkeer compleet in het honderd liep.
Vrijdag 23 maart 2018 stonden al mijn fictieboeken ook mijn website www.qatraze.nl
Op maandag 23 april 2018 heb ik voor het eerst in jaren weer planten gekocht: een vijftal. Waaronder twee anthuriums. Dat zijn planten die astronauten meenemen naar het ruimtestation, omdat ze het beste de lucht zuiveren. Op maandag 28 oktober 2019 staan ze er nog altijd heel goed bij. Voor mij een unicum.
Zaterdag 28 april en zondag 29 april eerst naar Delft voor de jaarvergadering van Ons Voorgeslacht in Delft, daarna naar Jan, voor het eerst gegeten bij Kevin. Prima zaak, maar Martin van De Lantaern kookt nog wel een pietsie beter. Veel gelopen dit weekend.
Het weekend van 5 op 6 mei 2018 ging ik weer eens naar Weener voor mijn Duitse boodschappen.
Zondag 13 mei had ik voor het eerst last van mijn niet-bestaande rechterknie. Later bleek dat dat kwam doordat de nieuwe hoge schoenen te strak om het been zaten, zodat er frictie kwam. Er kwamen dus nieuwe schoenen, die wel naar links en rechts veel steun boden, maar naar voren en naar achteren soepel bleven. De oude schoenen kan ik nog wel aan voor kleine stukjes, zoals boodschappen.
Vrijdag 18 mei 2019 was er de slotbijeenkomst van de Sociëteit van de Jagershof. Dat was een club die allerlei uitstapjes organiseerde naar leuke plaatsjes, musea en andere plekken met vooral het bejaardere deel van de bewoners. Het was een door de gemeente Haren gesubsidieerde club. Maar de subsidie verdween en de samenstelling van het huurdersbestand veranderde ook en dus moest de Sociëteit worden opgeheven. Ik heb alle bijeenkomsten en uitjes meegemaakt, en dit was dus de opheffingsbijeenkomst: een lunch bij Sassenhein.
Woensdag 23 mei weer een dagje platform te Aalten.
Vrijdag 25 mei ontvingen we als bewonerscommissie dan het geld van de verhuurder voor 2018. Enkele maanden te laat, maar uiteraard beter laat dan nooit.
Maandag 28 mei kreeg ik dan mijn beide implantaten geplaatst.
Woensdag 3 mei was er een bijeenkomst van de Bewonerscommissie.
Zaterdag 2 juni had ik mijn jaarlijkse afspraak met oude vriend Hans Esveld in Rijswijk. Zondag maakte ik van de gelegenheid gebruik weer eens een verre wandeling te maken, van Maassluis via Rijswijk en Voorburg naar Voorschoten. Onderweg nog even naar het graf van de Jacobsen gegaan, waar nog steeds geen nieuwe steen ligt en alles zwaar verwaarloosd is. Op 5 jou was ik bij de notaris voor mijn testament en bij de tandarts. Kort hierna had ik het boek van James Comey, A Higher Loyalty uit. Leerzaam. Op 12 juni was er de ontmoeting tussen president Trump en de noordkoreaanse leider Kim in Singapore.
Op woensdag 13 juni ging ik naar De Woeste Grond in Musselkanaal, de winkel voor meukvrij vlees. Vrijdag 15 juni ging ik weer eens uit eten met zoon en schoondochter. Op 21 juni had ik dan weer eens een bezoek aan de tandarts.
25 juni 2018.
Ik was nog maar net, door alle zeilen bij te zetten, precies op tijd bij de schoenmaker in het UMCG. Maar voor de zoveelste keer in mijn leven was weer eens niet gedaan wat we al vele malen met elkaar (en ik al meer dan zestig jaar met al zijn voorgangers) hadden afgesproken. Het profiel van zool en hak was weer eens heel erg mooi, maar weer zeer minimaal. En voor de zoveelste keer moest ik weer herhalen dat ik geen mooie schoenen, maar alleen maar goede schoenen wil. Desondanks kreeg ik opnieuw heel mooie schoenen terug van reparatie. Dan nog maar weer een keer terugsturen en voor de zoveelste keer plus één vertellen dat ik geen mooie schoenen wil, maar alleen maar goede, dus dat ik een diep profiel bij zolen en hakken wil. Als iemand dat niet mooi vindt is dat niet mijn probleem.
Op 29 juni ging ik weer een keer naar De Woeste Grond in Musselkanaal om opnieuw meukvrij vlees in te slaan.
Zaterdag 30 juni ben ik per huurauto eerst naar Maassluis gegaan naar broer Jan. Daar twee keer uit eten geweest en ook twee nachten geslapen.
Maandag 2 juli ben ik met de huurauto naar Antwerpen gegaan en heb er twee nachten geslapen bij de gastvrouw waar ik ook de eerste keer was: Christine. Christine was echter met vakantie en haar vervangster was minder goed ingewerkt, dus er kwamen wat misverstanden. Op maandag de 2e heb ik gedineerd in De Post op de Groenplaats. Ik was me er niet tevoren bewust van dat België die avond speelde op het WK voetbal en wel tegen Japan. België won. Veel restaurants op de Groenplaats die een TV-scherm hadden zaten stampvol, maar niet De Post want die had geen TV. Ik maakte die avond afspraken over blijvende contacten. Ik verwachtte dat na afloop van die door België gewonnen wedstrijd er op de Groenplaats wel veel gehos en gejuich zou gaan plaatsvinden, maar dat gebeurde niet. Het plein werd zelfs steeds stiller. De volgende morgen zag ik in kranten wel het enorme gejuich van grote mensenmassa’s, maar dat was dus niet in Antwerpen. Antwerpen ligt volgens de Antwerpenaren dus niet in België.
Woensdag 4 juli ben ik dan met de auto binnendoor naar Maastricht gereden, waar ik ging overnachten in Berg en Terblijt. Prima B&B. Met vriendin Tonnie uit eten geweest. Vrijdag 6 juli ging ik via Nijmegen (geluncht met verre achternicht Patricia) weer naar huis. Bracht de auto terug en kwam via de nootjesboer weer thuis.
Op 11 juli stond dan ineens mijn oude vriend uit de zestiger jaren, Ernst de Groot, op mijn stoep. Die had ik in geen vijftig jaar of zo gezien. Ik herkende hem ook helemaal niet. Het kwam natuurlijk ook helemaal niet goed uit, want ik stond op het punt het huis uit te gaan. Hij vertrok weer met de mededeling dat hij wel weer contact met me zou opnemen. Hij wist me immers te wonen. Hij heeft dat niet meer gedaan, jammer genoeg.
In de laatste decade van juli was het weer eens bloedheet weer. Temperaturen boven de 35 graden. Binnen werd het maximaal 24 graden.
Op 29 juli 2018 vierde ik het feit dat duizend jaar geleden de Slag bij Vlaardingen plaatsvond, op 29 juli 1018. Dirk III tegen de bisschop van Utrecht en nog een paar prominenten uit die tijd. Dirk won.
Zaterdag 4 augustus 2018 heb ik mij aangemeld bij stamboomonderzoeken MyHeritage en meteen ook maar een DNA-testset aangevraagd.
9 augustus 2018, kwam er een eind aan bloedhete periode en ging ik per openbaar vervoer de lage waterstanden van de Rijn bij Lobith en van de Maas bij Mook bekijken. Voor het – interessante – verslag hiervan zie: Overpeinzingen, deel II.
Vrijdag 10 augustus 2018: uit eten geweest met zoon Jeroen.
14 augustus 2018.
Bezoek aan het Atlantikwallmuseum (zie Overpeinzingen deel 2) en aan Maassluis, met twee keer mosselen. Daarna nog naar neef Piet in Leusden gegaan.
De tweede helft van augustus heb ik heel veel gegevens aan mijn MyHeritage-stamboom toegevoegd. en stelde ik al vast dat acht van de toen deelnemers klakkeloos dezelfde fouten overschrijft.
Op donderdag 23 augustus ben ik dan weer een keertje in Weener, voor Duitse boodschappen, en voor het eerst een bezoekje aan de Friesenbrucke, die in somber 2015 was stukgevaren en waardoor de trein naar Leer al jaren niet verder gaat dan Weener.
Zondag 26 augustus 2018 stond de Rijn bij Lobith op 6,84 meter: de laagste stand ooit.
Woensdag 29 augustus ging ik dan weer eens naar de Woeste Grond in Musselkanaal, dit keer voor het eerst met openbaar vervoer. Het lukte allemaal prima, maar ondanks urenlange reis kwam alles nog stijf bevroren aan in mijn huisje.
Donderdag 30 augustus was ik weer in Enschede voor overleg met de Raad van Commissarissen van de woningcorporatie.
Vrijdag 1 september kreeg ik dan de uitslag van mijn DNA-verwantschapsonderzoek. Het blijkt dat ik plm 50% West-Europees bloed heb, 26 % Scandinavisch bloed, en 24% Engels. Schots/Iers/Welsh bloed wordt dan 0% gemeten, maar hoe verklaart dat mijn Schotse voorouders Kennedy niet eens zo heel erg veraf van mij. Het bijgeleverde kaartje geeft dan over het zuiden van Schotland toch een rose gleed te zien, zodat tekst en kaartje niet overeenkomen. Ik ben dus in elk geval 100% Noordwest-Europees, precies zoals al was vermeld bij het DNA-onderzoek van National Geographic. Dus dat zal wel kloppen. Vanaf vandaag treedt dan een nieuwe directeur van De Woonplaats op: de heer Soepenberg.
Woensdag 5 september ging ik weer eens naar de Meukvrije slager De Woeste Grond in Musselkanaal om weer eens flink in te slaan.
Dezer dagen was er een receptie te Enschede, ik neem aan dat dat was vanwege het vertrek van directeur Kooistra en de introductie van nieuwe directeur Soepenberg.
Donderdag 13 september 2018 ontdekte ik, bij de enige groenteboer in de buurt, dat ik niet tegen Izamalil kan. Een schimmelbestrijder, die nog niet zo lang op sinaasappels en andere citrusvruchten zit. Ik krijg al diarree na één sinaasappel. Het stofje komt namelijk in de vrucht en blijft niet alleen op de schil zitten. Dat geldt logische varianten zit hetzelfde Izamalil, dus ook voor citroenen, grapefruits en mandarijnen. Ook op de biologische varianten zit nog Izamalil, maar dat zou minder zijn dan op de ‘gewone’ vruchten.
Zondag 16 september 2018. Het jaarlijkse uitje van het platformbestuur, ditmaal in Haaksbergen. Mooi weer, fraaie natuur en een stuk in een oude stoomtrein afgelegd.
Dinsdag 18 september heb ik mij gemeld bij 23andme voor opnieuw een verwantschapsonderzoek, maar deze keer met kwalen en andere erfelijke eigenschappen. Uiteraard een aantal weken wachten op de uitslag. Ook ging ik deze dag naar de kapper: Angela, werkzaam bij Ger Onnes, de Barbier van Haren.
Donderdag 20 september het vreselijke ongeluk met en zogenaamde Stint, waarbij vier mensen, waarvan drie kinderen, om het leven kwamen.
Zondag 23 september weer eens versteld gestaan van de uitmuntende service van de firma Apple. Binnen enkele seconden direct ene deskundige medewerker aan de lijn, zonder keuzeprogramma’s en de vele meldingen dat het ‘drukker is dan u van ons gewend bent’ plus herhalingen om toch vooral op de Q&A-pagina op het internet te kijken of mijn vraag daar al niet beantwoord is. Nee dus. Dat heb ik al gedaan. Ander had ik niet gebeld. Dan de firma Apple. Geen wachttijden, geen automaten, geen dergelijke mededelingen, maar meteen na een paar seconden een deskundige medewerker aan de lijn. Heerlijk. Zet zijn – bij mijn weten – echt de enige.
Ook ging ik vandaag op bezoek bij Huize Lemferdinge, hier niet al te ver vandaan, waar een buurvrouw/kunstenares tentoonstelde. Best leuk. De toespraken waren erg verhelderend.
Donderdag 27 september werd mij gewaar dat het pand van de Meukvrije slager ‘ De Woeste Grond’ in Musselkanaal tot de grond toe was afgebrand. Dat wordt dus voorlopig weer meukvol vlees eten, als mijn vriezer leeg is.
Vrijdag 28 september op CNN het interview in de Amerikaanse Senaat van een mevrouw Ford, die meldde dat ze door komend opperrechter Kavanaugh lang geleden was aangerand. Senatoren en journalisten vonden het maar vreemd dat ze zich allerlei ook heel kleine details herinnerde, maar niet kon zeggen in welk jaar het gebeurde of in welke maand. Ik herkende dit meteen wel. In talloze zaken uit mijn verleden weet ook nog vele details, maar allerlei hoofdpunten dan weer niet. De kwestie van Anita Zwart en Ronnie de Wit, bijvoorbeeld, in de zestiger jaren, (zie aldaar op deze website) toen ik een tiener was, kon en kan ik me vele details herinneren, maar ook hier: ik weet het jaar niet meer en zelfs niet de maand. Het geheugen zit inderdaad wonderlijk in elkaar.
Maandag 1 oktober 2018 ging voor het eerst sinds mei 2018 de kachel weer aan, standaard op 21,0 graden.
Het weekend van 5 en 6 oktober heb ik nog één keer stilgestaan wat precies 50 jaar eerder, het weekend van 5 op 6 oktober 1968 me te Vught overkomen is: het begin van bijna een halve eeuw leugen en bedrog van de criminele familie Jacobs en hun trawanten en meelopers. Dat stopte ik pas in november 2015. Alsof het een teken van boven was, weigerde dit weekend de blog alle dienst. Zelfs een zelfbenoemde superdeskundige van WordPress kreeg hem niet meer aan de praat. Via een forse omweg heb ik toch weer een nieuwe blog geïnstalleerd en de oude verwijderd, na de inhoud te hebben overgedragen naar andere pagina’s. Op zaterdag 6 oktober vernam ik van een ernstig ongeval dat een buurvrouw van me in Italië was overkomen. Haar herstel heeft nog heel lang geduurd en de schadevergoeding nog veel langer en loopt zelfs tot in februari 2020.
Op 9 oktober 2018 heb ik een voorspelling gedaan wie een of de toekomstige president van de V.S. zal zijn: Nikki Haley, de ambassadeur van de V.S. bij de Verenigde Naties, lid van de VeIligheidsraad van de V.N. Zij voldoet perfect aan het profiel dat ik voor toptalent heb: intelligent, interpersoonlijk effectief en stevig. En in dit geval ook nog eens een trouwe Republikein. Bij haar eerste toespraak voor de Veiligheidsraad: There is a new sheriff in town. In het midden latend of ze daarmee Trump of zichzelf bedoelde. Zelfs de Chinezen hadden voor haar waarderende woorden over, terwijl die het liefst zwijgen, zeker over persoonlijke zaken. Een dag later stond in The Times of Israel een soortgelijke analyse: Nikki Haley wordt de nieuwe Amerikaanse president in 2020 of 2024.
Woensdag 10 oktober een Algemene Ledenvergadering van het huurdersplatform Enschede in Aalten deze keer. Tegenwoordig is dat ’s avonds. Dus laat thuis (circa half één).
Donderdag 11 oktober bericht dat mijn speeksel is ontvangen bij 23andme. Dat loopt dus. Hierbij krijg ik straks ook informatie over de medische erfelijkheidskant van mezelf.
Op maandag 15 oktober begon een hoestperiode, waarvoor ik na enkele dagen zelfs bij de huisarts ben geweest, voor codeïne, om te kunnen slapen. Op zondag 28 oktober doe ik hierover de laatste melding: ik had nog twee codeïnetabletten, die ik waarschijnlijk niet meer nodig zou hebben. Die hoestperiode heeft dus ongeveer veertien dagen geduurd: langer dan ik had geraden. Mijn huidige (17.2.20) hoestperiode duurt nu ongeveer een week, maar ik slaap ook zonder codeïne en het kan dus nog een aantal dagen duren.
Op 18 oktober kreeg ik dan de uitslag van het genenonderzoek. Ik heb geen enkel belangrijk erfelijk probleem: geen Parkinson, geen Coeliakie, geen Crohn en niet alle onderzochte kankertypes. Uitzondering: verhoogde kans op Alzheimer: 28% kans op 75-jarige leeftijd en 51% op 85-jarige leeftijd.
Vrijdag 26 oktober ging ik dan met zoon en schoondochter naar restaurant Alice in Helpman. Gerund door dochter van een wereldberoemde topkok. Een jaar geleden moest je nog tenminste drie maanden tevoren reserveren. Dit keer kon je gewoon binnenlopen. De maaltijd was goed, maar zeker niet de absolute top. Alleen de tweede gang verdiende de kwalificatie ’top’. Ik hoef er niet meer terug te komen.
Zaterdag 27 oktober ging ik dan een dagje naar Maastricht voor een lunch met vriendin Tonnie. Dat liep allemaal prima. Op de terugweg naar Utrecht voor een diner met vrienden, stopte de trein in Eindhoven. Geen enkele informatie aan de passagiers. Als er wat info kwam bleek die later onjuist. Na een half uur kwam onverwacht de trein weer in beweging. Ik was nog redelijk op tijd in Utrecht. ‘s-Avonds laat weer terug in het Groningse.
Dinsdag 7 november was ik dan weer in Leer, met als hoofddoel het volgende exemplaar van de Fischer Welt Almanach te kopen. Tot Weener per trein en daarna tot Leer met de bus. Missie geslaagd. Ik wist nog niet dat dit de laatste keer zou zijn, omdat Fischer de productie hiervan sinds de zestiger jaren, had beëindigd.
Woensdag 14 november had ik weer eens een dagje Enschede.
Op vrijdag 18 november namen we afscheid van M.S.
Woensdag 21 november gemeenteraadsverkiezingen, in verband met de herindeling waarbij de gemeente Haren werd ingedeeld bij de gemeente Groningen. Van de 13 deelnemende partijen haalden er 12 een of meer zetels. D66, die de fusie er door had gedrukt, werd gehalveerd. Zaterdag 24 november ging ik weer eens naar de kapper. Dinsdag 27 november ging ik naar het gehucht Kluse in Duitsland waar een Nederlander een bibliotheek vol met boeken over WO II heeft en daar weer een stapel boeken gekocht. Vrijdag 30 november werd de jaarstukken van Invictus b.v. over 2017 gedeponeerd. Tevens kocht ik vandaag twee koekenpannen: een kleintje en een pannenkoekenkoekenpan.
Maandag 3 december kregen we bericht dat de pas per 1 september 2018 aangestelde nieuwe directeur van De Woonplaats, geschorst is. Tjonge. Heftig.
Woensdag 5 december dagje Enschede, donderdag 6 december dagje Hengelo in verband met de komende selectie van twee commissarissen.
Zaterdag 8 december bewonersbijeenkomst bij Torion. Goede opkomst.
Dinsdag 11 december hadden we nog een bijeenkomst van de bewonerscommissie en woensdag 12 december vroeg ik een nieuw paspoort aan. Dat wordt dan nog een paspoort uitgegeven door de burgemeester van Haren. Donderdag 13 december bezocht ik mijn schoenmaker in het UMCG. Maandan 17 december zegde ik al mijn abonnementen bij Microsoft op. Woensdag 19 december kreeg ik dus het paspoort. Vrijdag 21 december was er dan selectiecommissie nieuwe commissarissen in Almelo. Maandag 24 december haalde ik dan de auto op voor het kerstmaal met Jeroen en Kirsten, dit jaar De Molenaar in Onderdendam, 24/25 december. Donderdag 27 december bracht ik dan de auto weer terug naar de garage.
Laatst bijgewerkt op vrijdag 31 januari 2023.